Wat is E. cuniculi (Encephalitozoon cuniculi) bij het konijn?
E. cuniculi is een ziekte bij het konijn die veroorzaakt wordt door de protozo E. cuniculi. Een protozo is een kleine ziekteverwekker, iets groter dan een bacterie, en is niet met het blote oog te zien. De kiem tast zenuwcellen van de hersenen, het evenwichtsorgaan en het ruggemerg aan, envenals zenuwcellen van de blaas.
Wat zijn de symptomen van E. cuniculi?
De symptomen zijn vooral van neurologische aard:
- scheve kop
- tollen om lengteas
- trillen van de oogbollen (nystagmus)
- epileptische aanvallen
- slappe of verlamde achterpoten
- coordinatieproblemen (ataxie)
- urine incontinentie (blaasverlamming)
- nierschade
scheve kop houding ten gevolge van E. cuniculi
Hoe raakt een konijn besmet met E. cuniculi?
Besmetting van het ene naar het andere konijn vindt plaats via de urine of in de baarmoeder van voedster naar ongeboren vrucht. Konijnen kunnen latent geinfecteerd zijn en geen klachten vertonen. Wanneer deze dieren een periode van verminderde weerstand doormaken (zoals stress bij verhuizing of introduktie van nieuw konijn) kunnen er klinische klachten optreden.
Op welke leeftijd komt E. cuniculi voor?
Het lijkt erop dat E. cuniculi vaker voorkomt bij oudere konijnen dan bij jonge konijntjes. Soms kan de eigenaar in de voorafgaande periode stressmomenten noemen.
Is E. cuniculi besmettelijk voor de mens?
In principe is E. cuniculi een zoonose. Dat wil zeggen dat de infectie van het konijn overdraagbaar is naar de mens. Tot dit moment is echter de infectie met E. cuniculi alleen aangetoond bij mensen met een verminderde weerstand ten gevolge van AIDS.
Hoe diagnosticeren we een infectie met E. cuniculi?
Meestal kunnen we op de klinsiche klachten en het verhaal van de eigenaar een waarschijnlijkheidsdiagnose stellen. Daarnaast bestaat de mogelijkheid om bloed van het konijn te onderzoeken op antilichamen tegen E. cuniculi, al is de waarde daarvan dubieus omdat ook veel gezonde konijnen antistoffen bezitten.
Hoe behandelen we een konijn met E. cuniculi?
De behandeling bestaat uit het toedienen van fenbendazol gedurende minimaal één maand. Behandeling is zeker niet altijd succesvol en ook na langdurige toediening van medicatie is het resultaat soms erg teleurstellend.